Local history as an instrument of inclusion: unlocking the potential of children with disabilities through the study of local history and culture

Abstract

 Бұл мақалада өлкетану мүмкіндігі шектеулі балалардың жергілікті тарих пен мәдениетті зерттеу арқылы әлеуетін ашуға ықпал ететін инклюзияның тиімді құралы ретінде қарастырылады. Зерттеудің өзектілігі барлық оқушылардың, соның ішінде ерекше білім беру қажеттіліктері бар балалардың жеке қажеттіліктерін ескеретін қол жетімді білім беру ортасын құру қажеттілігіне байланысты. Мақала өлкетану материалдарын оқу процесіне біріктірудің әдістемелік тәсілдерін талдайды, олардың әлеуметтік бірегейлікті қалыптастыру, сыни ойлау мен тұлғааралық қарым-қатынас дағдыларын дамыту үшін маңыздылығын атап көрсетеді. Мүмкіндігі шектеулі балаларды оқу іс-шараларына және қоғамдастыққа белсенді қатысуға тарту үшін өлкетану қолданылған сәтті тәжірибелердің мысалдары қарастырылады. Білім беру барысында қолдануға болатын әдістер атап өтілетін болады. Сонымен қатар, мүмкіндігі шектеулі балалардың өзін-өзі бағалауы мен сенімділігін арттыруға ықпал ететін жергілікті мәдениетті зерттеуге байланысты психологиялық және әлеуметтік аспектілер зерттеледі. Қорытындылай келе, әр баланың өлкетану арқылы өз әлеуетін жүзеге асыруға мүмкіндігі бар инклюзивті білім беру ортасын құру үшін тәрбиешілер, ата-аналар және жергілікті қауымдастықтар арасындағы ынтымақтастықтың маңыздылығы атап өтіледі. Мақаланың қорытынды бөлімінде өлкетануды білім беру практикасына біріктіру оқу сапасын арттырып қана қоймай, сонымен қатар мүмкіндігі шектеулі балалардың өмір сүру сапасы мен әлеуметтік бейімделуін жақсарта отырып, олардың өзін-өзі жүзеге асыруына ықпал ететіндігі атап өтілетін болады. Мақала білім берудегі инклюзивті тәсілді дамытуға маңызды үлес болып табылады және үйлесімді қоғамды қалыптастыру үшін өлкетану қызметінің маңыздылығын атап көрсететін болады.